با توجه به شیوع بسیار بالای کمبود ویتامین دی در زنان و بالاخص مادران باردار، درمان این کمبود پس از تشخیص، با در نظر گرفتن اثرات متعدد آن در سیستم‌های مختلف بدن و حفظ سلامت، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
شایان ذکر است با توجه به نقش ویتامین دی در تقویت سیستم ایمنی، استفاده از آن در پیشگیری از بیماری "کرونا" نيز توصیه شده است.
علیرغم جمعیت زیاد افراد دارای کمبود ویتامین دی (چرا که میزان مورد نیاز آن برای بدن صرفاً از طریق تغذیه و نور آفتاب به مقدار کافی تأمین نمی‌شود) غربالگری برای جمعیت عمومی (از طریق آزمایش خون) صورت نمی‌گیرد، ولی در صورت نیاز به تشخیص، سطح سرمی ۲۵-هیدروکسی ویتامین دی اندازه گیری می‌شود؛
سطح بالای ۲۰ نانوگرم در میلی‌لیتر نرمال در نظر گرفته می‌شود. (در زنان باردار مقادیر بالاتر از ۳۰)
سطوح بین ۱۲ تا ۲۰ میزان "ناکافی" و سطح کمتر از ۱۲ "كمبود" این ویتامین را نشان می‌دهد.
مقادیر بالای ۱۰۰ به نفع مسمومیت با این ویتامین است.
از نظر فیزیولوژیکی بین انواع ویتامین دی، "ویتامین دی۳" اثربخشی و قابلیت جذب بالاتری دارد که مصرف مکمل آن (D3) توصیه می‌شود.
برای درمان کمبود ویتامین دی:
(درمان در بارداری با توجه به شواهد پیامدهای کمبود ویتامین دی در مادر شامل فشار خون بارداری، دیابت بارداری، تولد زودرس، وزن پایین هنگام تولد و ...اهمیت بسزایی دارد.)
سطح ویتامین دی < ۱۲ یک مکمل ۵۰۰۰۰ واحدی ویتامین دی۳، یک بار در هفته، برای ۶ تا ۸ هفته و سپس ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد روزانه
سطح ویتامین دی بین ۱۲ تا ۲۰ روزانه ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ واحد طی یک دوره سه ماهه و پس از رسیدن به مقادیر نرمال روزانه ۸۰۰ واحد
سطوح بین ۲۰ تا ۳۰ روزانه ۶۰۰ تا ۸۰۰ واحد
ارزیابی پاسخ به درمان و بررسی سطح ویتامین دی جهت ادامه درمان، سه ماه بعد از شروع درمان اولیه صورت می‌گیرد.
نکته‌ی آخر در ارتباط با مادران باردار تحت درمان با مکمل پره‌ناتال است که نیاز به دریافت دوز اضافه مکمل ویتامین دی دارند، چرا که در این مکمل حداکثر میزان ویتامین دی، ۴۰۰ واحد می‌باشد.